مارپیچ‌ها معمولاً سوراخ‌های تمیزتری را با کناره‌های صاف‌تر و بریدگی کمتر ایجاد می‌کنند. آنها معمولاً برای حفاری چوب عمومی در ساخت و ساز، نجاری در باغبانی و بسیاری از زمینه های دیگر استفاده می شوند. دریل های بیل دار دارای طرف های خشن تری هستند و بنابراین برای مناطقی که پوشش داده می شوند استفاده می شود. به عنوان مثال، این بیت ها اغلب هنگام نصب لوله های برق یا لوله های آب از طریق دیوار استفاده می شوند، زیرا سوراخ ها با پوشش بهتری پوشانده می شوند.

طراحی تفاوت قابل توجهی بین این دو بیت است. مته مارپیچ یک مته مارپیچ با نوک رزوه ای در جلو و دو اسکنه در هر نوک است. این اسکنه ها وظیفه طراحی چوب را بر عهده دارند. تکه های بیل تخت هستند. آنها به طراحی راحت نیاز دارند، به شکل بیل یا دست و پا زدن، با دو لب تیز در هر انتها و نوک راهنمای بدون نخ نوک تیز.

مارپیچ ها هنگام سوراخ کردن نیاز به فشار رو به پایین دارند که باعث راحتی بیشتر آنها می شود. نوک نخ مته را به سمت پایین می کشد و یک مکانیزم درایو خودکار ایجاد می کند که بلافاصله کار می کند، حتی اگر فقط بار مته به پایین فشار بیاورد. تکه های بیل ممکن است نوک تیز داشته باشند، اما نخ ندارند، بنابراین خودشان رانده نمی شوند. بنابراین می خواهید سریع با نیروی رو به پایین بیشتر حفاری کنید. تنها با استفاده از بار مته، حفاری می تواند زمان کوتاهی داشته باشد.

با توجه به طراحی مارپیچ، مته های مته برای حفاری دقیق مناسب هستند. این نشان می دهد که هنگام برش مستقیم یا زاویه دار، سوراخی با عرض مساوی حفر می کنند. نوک رزوه ای محکم به چوب می خورد تا حرکت را متوقف کند و امکان برش بسیار دقیق را فراهم کند. تکه های بیل برای اشکال و اندازه های مته سفارشی در دسترس هستند. این ابزار می تواند به راحتی زاویه را در ابتدا یا در حین سوراخ کردن تنظیم کند، که به شما امکان می دهد سوراخ های مخروطی یا سوراخ هایی با عرض کوچکتر/بزرگتر از یک تیغه صاف ایجاد کنید.