Οι μύτες τρυπανιού γενικά ανοίγουν καθαρότερες τρύπες με πιο λείες πλευρές και λιγότερο θρυμματισμό. Χρησιμοποιούνται συνήθως για γενική διάτρηση ξύλου στις κατασκευές, ξυλουργική στην κηπουρική και σε πολλά άλλα χωράφια. Τα τρυπάνια με φτυάρι έχουν πιο τραχιές πλευρές και επομένως χρησιμοποιούνται για χώρους που θα καλυφθούν. Για παράδειγμα, αυτά τα κομμάτια χρησιμοποιούνται συχνά κατά την εγκατάσταση ηλεκτρικών αγωγών ή σωλήνων νερού μέσω ενός τοίχου, καθώς οι τρύπες θα καλυφθούν με καλύτερο φινίρισμα.

Ο σχεδιασμός είναι μια σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο bits. Ένα τρυπάνι είναι ένα ελικοειδές τρυπάνι με μύτη με σπείρωμα στο μπροστινό μέρος και δύο σμίλες σε κάθε άκρη. Αυτές οι σμίλες είναι υπεύθυνες για τον σχεδιασμό του ξύλου. Τα φτυάρια είναι επίπεδα. Χρειάζονται ένα άνετο σχέδιο, σε σχήμα φτυαριού ή κουπί, με δύο αιχμηρά χείλη σε κάθε άκρο και μια μυτερή άκρη οδηγού χωρίς κλωστή.

Τα τρυπάνια απαιτούν πίεση προς τα κάτω κατά τη διάτρηση, καθιστώντας τα πιο άνετα. Η άκρη του νήματος τραβάει το τρυπάνι προς τα κάτω και δημιουργεί έναν αυτόματο μηχανισμό κίνησης που λειτουργεί αμέσως, ακόμα κι αν είναι απλώς το φορτίο του τρυπανιού που πιέζει προς τα κάτω. Τα φτυάρια μπορεί να έχουν αιχμηρές άκρες, αλλά δεν έχουν νήματα, επομένως δεν οδηγούν μόνα τους. Θέλετε λοιπόν να σκάβετε γρήγορα με περισσότερη δύναμη προς τα κάτω. Χρησιμοποιώντας μόνο το φορτίο του τρυπανιού, η διάτρηση μπορεί να διαρκέσει λίγο.

Λόγω του ελικοειδούς σχεδιασμού, οι μύτες κοχλία είναι κατάλληλοι για διάτρηση ακριβείας. Αυτό δείχνει ότι θα σκάψουν μια τρύπα ίσου πλάτους όταν κόβουν ευθεία ή υπό γωνία. Η μύτη με σπείρωμα δαγκώνει σταθερά το ξύλο για να σταματήσει την κίνηση, επιτρέποντας μια κοπή με υψηλή ακρίβεια. Διατίθενται φτυάρια για σχήματα και μεγέθη προσαρμοσμένης διάτρησης. Το εργαλείο μπορεί εύκολα να ρυθμίσει τη γωνία στην αρχή ή κατά τη διάτρηση, γεγονός που σας επιτρέπει να κάνετε κωνικές τρύπες ή τρύπες που είναι μικρότερες/μεγαλύτερες σε πλάτος από μια επίπεδη λεπίδα.